çivi gibi çakılıyor adımlarımız
yerçekiminden habersiz
her adımda daha bir şiddetli
yürüyen bir rüzgar gibi
heybetli acımasız
sonra topraga düşüyor yüzümüz
gökyüzünün bir çelmesiyle
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta