çivi gibi çakılıyor adımlarımız
yerçekiminden habersiz
her adımda daha bir şiddetli
yürüyen bir rüzgar gibi
heybetli acımasız
sonra topraga düşüyor yüzümüz
gökyüzünün bir çelmesiyle
kirleniyor yüregimiz ruhumuz
korkakça kaçıyoruz
peşimizde paslı silik gölgemiz..
Kayıt Tarihi : 17.9.2011 11:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!