ne zaman baksam
geçmiş yol haritasına
bıraktığım izleri yeniden sürerim
en sarplarını seçmişim geçitlerin
ürpermişim gece kuşlarının sesinden
“başka yolu yok” sözü
dank ettiğinde beynime
tükendiğinde çarelerim
kilitlemişim yükseklik korkusunu
erişilmezin en yükseğine
ve zorunlu uçmaları düşlemişim…
yüreğim ağzımda sanki zeytin dalı
katlayıp cebime koymuşum uçurumları
genişlemiş önümde dar geçitler
ucu görünmüş en uzak yolların
neşeli bir ıslık melodisi olmuş
karanlığın sesi baykuş ötüşü
dönüp baktığımda yol haritasına
izi kalmamış kolay geçitlerin
şimdi ağzında zeytin dalı
en sarp uçurumların başında
nöbet bekleyen baykuşların...
(Adana,Ocak’2005)
Yunus GüzelKayıt Tarihi : 5.1.2005 17:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir söz vardır, 'Dünyada en acıklı şey ne bilmediğinizi bilmemektir ' diye..
Dehşetli güzel gelir bana ..
İşte bu şiir bilemediğiniz güzellikler, insanı insan yapan değerler umutla taşınan ama zorla başarılan şeylerde diyen sözlerle bezeli..
'Zor bizim öğretmenimizdir.' diyen sözü de anımsamadan olmaz o halde..
Kalemine sağlık arkadaşım..
aynur özbek uluç
TÜM YORUMLAR (2)