İzi Kaldı… Şiiri - Belgin Turan

Tarihe iz bırakıyor,
her dokunuşun ardındaki arzunun tiz çığlığı.
Kokun, nefesin siniyor,
fırlayıp bedeninden, taş duvarların oyuklarına.
Bana ait ne varsa haykırıyor ellerinde,
kimi acıya inat, kimi zevkten dört köşe.
Sonra seni işlemek için beynimin her karesine,
yok olmadı, kalbimin her köşesine,
o da olmadı, bütün evrene
seni izliyor, bir çift seven göz
gecenin terk edilmiş saatinde.
Sana aç ruhumun hücrelerine doluyorsun,
işte bundandır yetmiyor sevişmeler.
Ne zaman baksam taş duvarlara,
bir isim, bir çığlık, bir ses, bir arzu
hep seni fısıldıyor gel yine sevgili,
bir kadeh şarap alıyorum aşk bahçelerinden
belki teselli eder özleyen gönlümü diye
ve bir ses ‘ben hep senleyim’ diyor mahcup geceye.
Anlayacağın sen bana karışıyorsun,
anılar tarihe...

Belgin Turan 28/11/2012