Vazgeçebilmen ile sınar hayat bazen insanı, bazen bir arada tutabilmen
En büyük anahtarın gerçeği yaşamak iken, bazen düşleyebilmen
Hayat kahkahalarla gülmek bazen, bazen ölesiye üzülmek
Neye sarılacağını bilmek bazen, neyi özgürken sevmek.
Gökyüzümüz vardı bizim
Aynı göğün altında, ayrı ayrı yaşardık
Kilitlenirdi gözlerimiz
Aynı bakışlarda sorar, ayrı ayrı susardık
Hep telaşlıydık aslında biz, içimiz, ellerimiz
Kalbim böyle çarpıyorsa kim der ki rüya
Masmavi gecenin düşleri ardında
Kahrolmuşum ben kime ne, dalmışım uzaklara
Bir sana esirim, sana esgin masal sevda
Kaldı mı söyle, sende de o tat
Bir de sen kafamı karıştırma hayat,
Esaretimi elimden alıp, yalan özgürlüklerle süsleme beni.
Derin derin soluyorken bu yaşamı,
Nefesimi kesip de sürükleme beni.
Gel sen kafamı karıştırma hayat,
Buz gibi üşüten bir havada, açık kalmış pencereleri koşarcasına kapatabildiğin an, bedenine yayılan o huzurlu sıcaklıktadır mutluluk.
Kana kana içebildiğin suda, bazen de hayata döndürdüğün bir çiçeğin yeşilindedir mutluluk.
Gözlerin uykusuzluktan deli gibi yanarken, ayakta dahi uyumayı başaracağın vakit, huzurla başını yastığa koyabildiğin andadır mutluluk.
Yalnızlık mıdır yazdıran, insanlık mıdır bir şeyleri
Kelimeler köpürür, dökülüverir birdenbire
Umut mudur dile gelen, bir başına çaresizken
Tek kişi bile yetmez mi, duyuyorsa derinden
Coşkum boyumu aşarmış, bilinmezmiş ki ne keyif
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!