İzdüşüm Şiiri - Gözde Hatiboğlu

Her vazgeçiş yeni bir izdüşüm içimde.
Hangi gün yok ki bitti diyorum, olmuyor.
Öteki dediğim hiçbir şey yakınlaşmıyor yüreğime.
Bir sen varsın, bir de dünya.
Sen; hep gördüğüm, göründüğüm ve hayat içinde.
Dünya; nerde, nedir bilmediğim dışarıda bir yerde.
Senden yarattığım bir soluk içimi dolduran bu aşk.
Somutlaştıramadığım bir oyuncusun sen sahnemde.
Yürümekten yorulduğum yolda bir molasın durduğum.
Hadi devam et diyorum kaldığın yerden, etmiyor.
Kontrol bende değil miydi?

Gidemiyorum şimdi bu alışkanlık dolu duygulardan.
Hesapsızca geçemiyorum derin bakışlarından.
İçime düşen bu her neyse kemiriyor beni.
Uykular yarım sensizse düşler.
Gündüzler zaten hepten uzak.
Son dediğim şey sana hep yeniden başlamak.
İçimdeki sesleri nasıl susturmalı.
İşte bu yüzden her vazgeçiş yeni bir izdüşüm senden.
Her izdüşüm yeni bir sevda sözü yüreğimden.
Ve her sözde öznemsin sen.

(2.nisan.2005)