Beni alırsa ölüm alır bu dertten
Kemiklerim ancak yalnızlığa sızlar
Izdıraplı geceler parçalar çehremi
Karanlık bulutlarımdan yağmurlar yağar
Sinsi rüzgarların kanlı esintileri
Ruhumun kırık cam aynasına batıyor
Dört yandan ölüm artık soğuk kokuyor
Ormanın kuytusuna sızan sisli gözlerim
Zincire vuruluyor aklım her anışımda seni
Esir düşmüş aciz ruhumun ayak sesleri
Duvarlarının arasında çığlıklar yankılanıyor
Sessiz ve derinden titreyen bakışlarım
Avuç içilerimden akan çaresiz terler
Anlatmaya hal bulamıyor artık beni
Uykusu geçen soğuk gecelerden
Beni ölüm bile alamaz artık dertten
Kayıt Tarihi : 28.2.2024 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!