Kusmak gerek yutkuntuları
Damla damla değil püskürtmeli
Yürek zaten şamyel yanığına dönmüş
Ciğerler yirmibeşkuruşluk poşet erimesine katmer katmer hezimette
Ne kaldı ki sanki geride dünmü dünden ziyade çocukluğum mu?
Ne demeli neyi dinlemeli yoksa susup ölmeli..
Ölen suskunluğumu gömmeli. Biraz nefes serpmeli üzerine tükenmeyen iç çekiş Dikmeli büyüdükçe aydınlanmalı karanlıkta kalanlar sorgulanmalı! yutulmadan boğaza dayanmışlar...
Delgeçe dönen ruhu yamatma çabası var kalan ömrün' direniş bitti bitti bitti tükenişşşşşşşş... Ama yok hala zerrelerimle uğraşanlar var acı ızdırap nezlinde imzalar var tende, kaçışı olmayan bir mahşeri. Ruhan var ölüm soğukluğunu yaşamamış bedeninden kopmuş sıyrılmış ama gidememiş seyrinde az daha kaldı senden dergibi yangını daha en yakıcı damlam damlamadı der gibi.
Zennehar yılmaz
22 Ekim perşembe
Saat 02 06
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 24.3.2021 16:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İçimden beddua etmek isteyip bastırdığımm duygunun kaleme fışkırdığı bir gecenin anısı

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!