Kimsenin olmadığı bir garip kuyu gibi
Su içinde kalışını hatırlıyorum tek
Ve ellerini ver tekrar tutayım
Gözlerinden saklayacağım suçunu
Bir mahkum gibi yaşayacaksın hayatta
Seni gönlümle aklımla ve zamanla sevmiştim
Bunu saklayacağım senden
Beni düşmanın gibi severken
Seni ne kadar sevdiğimi saklayacağım
Ve kokun gelince aklıma ıslayacağım
Sonra sen de ağlayacaksın
Çünkü bir tek beni düşman bellemiştin
Pek güvenme hafızana
Belki aklın oyunlar oynuyordur sana
Gel düşmanın koynuna
Ölünce göğsün acında, bilmeyeceksin
Seninle sevgime ve sevgine
Acıma ve senin uçuşkan mutluluğuna
Yargılayan Allahım sana da sorarken
Sen en çok kendini sevdin
Sana kötü bir niyet ve ebediyete seviyet
Kim küçük çocuğa sebebiyet
Sen ağlarken ben ağlarsam
Yarısını gülerek döker dudakların.
Ölüme en büyük sebep sendin
Ama seni hatırlamıyorum.
Yahya AydoğmuşKayıt Tarihi : 20.9.2020 18:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Aydoğmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/20/izdirap-87.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!