Ve ayrılık zuhur etti.
Bilir misin Süheyla, ben bir insanın bu kadar acı çekebileceğini tahmin edememiştim.
Bir hülya mı, bir silüet mi, yoksa kör bir karanlığın vehmi mi bilmiyorum,
Ama onu gördüm, iliklerime kadar hicrân duyarak.
Üstüne en çok yakışan kıyafetini, tebessümünü giymişti.
Ah Süheyla! Yüreğime öyle bir koku sindirmişti ki, utandırırdı tüm külleri.
Yine bir sabah,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.