Izdirap Şiiri - Ceyhun Çetin

Bir gönülden bir kadeh acılı kandır ızdırap,
Gece gibi karalı, tenha zamandır ızdırap.

Şimdi serttir has havası, yanıyordu eskiden,
Bir zamanlar Kays’a ait bir yabandır ızdırap.

Ben işittim, doğru yolda ehl-i derttir dediler,
Sen arırsan ehl-i derdi bir nişandır ızdırap.

Ham sofu, oldum ümitsiz o kelamdan, pür-cefa,
Hep senin sayende fikrim her bir andır ızdırap.

Müptelasıyım bunun ben, beni doktor neylesin?
Çünkü gündüz bu gönülde pek nihandır ızdırap.

Sahtese dünya neden gerçek gibi geldi bana?
Anlamadım, hem hakikat hem yalandır ızdırap.

Mâhi yorgun oldu dille, ahla bitsin bu şiir:
Ah, yanan ciğerde bedrenk bir dumandır ızdırap.
Vezni: Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilâtün / Fâilün