Izdırap Şiiri - Fatma Adıgüzel

Yine akşamüstü efkarları baskında
Yüreğimde tarifsiz bir ağırlık
Seni uzaktan yolcu ediyorum sevgilim
Senin haberin bile olmadan
El sallıyorum sana gözüm yaşlı
Bir mendil uzatanım yok.

Sesini duyamadığım akşamlara bir akşam daha ekleniyor
Ayrılık başlıyor yine.
Senin ruhun duymuyor
Öyle ya sen benden gideli çok oldu.

Evet gittin.
Elin,ayağın,yüzün,gövden sesin gitti…
Fikrin bende kaldı.
Acıyla yoğurup,sunduğun,
Bin bir kahrımı göğüsleyerek
Bıraktığın aşk öğretilerin kaldı.
Öğrenmek tatbik edemedikten sonra ne işe yarar?
Çok acı halim.

Keşke bana gerçek sevgiyi tattırmasaydın,
Böyle tekdüze yaşayıp gitseydim.
Tattırdın madem,
Onu hep önüme koysaydın.
Geri alacağını bilseydim
Sana hep uzaktan bakardım
Hayranlık duyardım,
Merak ederdim,
İç geçirirdim o kadar
Böyle yanmazdım.
Lezzetini bilmediğin şeye acıkmazsın ya
Açlığın ızdırabını tanımasıydım keşke
Keşke hep uzak olsaydın
Yakınken uzak olmanın ızdırabını bilmezdim,
Böyle yanmazdım…