Izdırap Şiiri - Diyap Mansuroğlu

Durma, vur sen de.
Seni zapt etmeye çalıştıkça,
Bağrıma bağrıma…
Sanma ki kalacağım gözyaşların dökülürse.
Gideceğim varsa, gideceğim.
Kaderimi tamamlarım kalem git derse.

Bir çocuğa dokunuş olmuş yalanlar.
Başkalarını yormaz,
Kendi bacılarına da söver artık insanlar.
Eskiden samanlıkta seyrandı da,
Şimdi mi yandı da kül oldu sevdalar?

Kurmaca,
Düzmece.
Bu yalanların dolanların,
Hali vakti çok yerinde.
Ama cehennemin ateşinde mi yanacaksın?
Yan!
Yan!
Bırak tutuşsun bedenin.
Korkma!
Cennet, ne kaybettiğini bilmez.
Cennet, ne kaybettiğini görmez.

Suçsuzum, güçsüzüm.
Suçluysa, güçlü.
Suç, güç mü; dersen…
Bana değil,
Bilene sorsana!
Ben alim değilim fani sevaplara.
Olsaydım, yanar mıydım baki narlarla?

22 Nisan 2010 Perşembe, 01:00:40, Tarsus