Izdırap Şiiri - Lemin Gülderen

IZDIRAP

Geçti güzel günler huzur kalmadı
Akşamın ilahi rengine bakın
Kimse hoşgörüden nasip almadı
Solgun çiçekleri göğsüme takın

Bırakın yıldızlar kan ile yansın
Seherin sesine bülbül uyansın
Günün söndüğüne o da inansın
Güneşi söndürün bir ateş yazın

Emeller kurumuş bir avuç toprak
Sebepsiz ürpermiş dudaklara bak
Bahar aylarında döküldü yaprak
Kuşlarda göçüyor hep akın akın

SERHATLI LEMİN’im içim yanıyor
Gafil bu dünyayı sonsuz sanıyor
İnsan oğlu hep nefsine uyuyor
Renkleri belirsiz insandan sakın

Lemin Gülderen