Izdırap Şiiri - Salih Zeki Meriç

Gönlümün ateşi / yangına döndü
Bozuldu ruhumun / ahengi benim
Ümidim tükendi / ışığım söndü
Sensin hayatımın / mihengi benim
Gönlümün ateşi / yangına döndü

Kurumuş toprağım/ çorak çoraktır
Suları akmıyor / pınarlarımın
Vuslatın en güzel / kutsal duraktır
Gölgesi altında / çınarlarımın
Kurumuş toprağım/ çorak çoraktır

Ruhumun inleyen /sızılarımı
Nasıl duyursam ah/ nasıl ben sana
Satırlardan çıkan/ ahu- zarımı
Hangi kelimeyle /yazsam ben sana
Ruhumun inleyen /sızılarımı

Bir nazar eyle de / bir bak yüzüme
Gitsin gözlerimden/ umutsuzluğum
Kurtar bu girdaptan / çıkar düzüme
Bitsin sözlerimde /bu mutsuzluğum
Bir nazar eyle de / bir bak yüzüme

Gel beni kurtar / bu keşmekeşten
Karanlık dünyadan/ bu ızdıraptan
Ruhumu eriten / bu serkeşlikten
Kurtar içimdeki derin azaptan
Gel beni kurtar bu keşmekeşten

Ruhumun en derin ah-u efganı
Senin ikliminde biter bilirim
Güle hasrettendir bülbül figanı
Köz olur yanarım tüter gelirim
Ruhumun en derin ah-u efganı