...Izdırap... Şiiri - Serkan Kayan

ızdırap gece yarısı yanan alev gibi...
yandımı ateş, alıp götürüyor yüreği..
tülleniyor sonra gözlerde sonsuz aşkın serhaddi...
bir daha sevmeyecekmiş gibi yeminleri...
belki de pençeleri vazgeçememesi yüreğin...
her gece hayalinle ve sözleriyle güzelliği...
gezdiğim yerlerde sordum artık ağaçlara kuşlara seni...
hep şimdi gelir diye hayaller kurdum...
ızdırapların en büyüğü, yarına sarıldım...
beklenen oldu artık gözler doldu buğuyla gamla...
yaşamak mı her daim sana...
meltemler gibi eser bazen kader...
bazen de lodoslar gibi zorlu...
yürekleri taş taşları da baş eder...
gelsin artık beklenen yoksa bu son taş olmayı bekler...
uğrunda bir ömür feda edilmeye değer...
aslında karanlığa türkü söylemek gibidir sevda...
karanlıktan aydınlığa, sensizlikten vuslata....
belki de vuslatın rüyaydı bı zavallıya...
başka can başka canan yok herşey sana...
herşey sana...
ızdırap gece yarısı yanan ateş gibiydi...
bu gecede görevini bitirdi, yaktı ve geçti...
gel artık, allahım vereyim bu canı azraile...
zaten görüyor gözler, bitiyor hayaller...
sırasıyla karamsarlıkta iniyor perde perde...
bir vuslat ki görünmüyor ufukta...
zaman aldı götürdü kendini, kendisiyle sevenleri...
artık gece gündüz de bir başka...
ızdıraptan başka kattığı yok cana...
aslında tek dilek dilde, canan sen mutlu yaşa...
uğrunda değer bir ömür edilmeye feda...
herşey değer sana...
ızdıraplar da bana...