Izdırap... Şiiri - Fahri Fıratoğlu

Merdiveni dayadım göklere
Ve kuyruğunda yaşadım uçurtmanın
Her ölüm ve doğuş
Ses vermeden düştü anlıma
....
Kahramanları olmayan masallar gibi
Ayağı kırık düşlerimin
Bir damla su ve kan

Gecenin sabaha düşen gölgesinde
Ellerinde başakla doğanlar
Öldüler ikindi, bir saman alevinde…

Kuşları uçurdum
Beyazına sevdalı
Siyahına sevdalı
Mavisine sevdalı
Kuşları uçurdum
Hepsi göklere
Hepsi kırlara sevdalı

Sonra damladı kan
Gözyaşı
Ve eksik ihtişam
Devasa kanatlı bir anka
Kondu rüyama
Kondu gerçeğin onulmaz yanlarına

Selviler ve kayınlar
Siyah ve matem taşıdı yaslı gözlere
Mezarlıklar içinde, unutulmuş heybete

Tükendi başlamadan
Ve ötelendi sesler
Bahar sayfaları
Ve yaz dinginliği
Huzur ve serinlik
Ve ötelendi
Her şey
Bir buğulu bakışın sancısıyla
Ben ötelendim…
ve
Her gün yas tuttum
Ölü doğuşuma….

Tabut
18.09.2006