Izdırap Şiiri - Hüseyin Çelik

Izdırap veriyor bana
Alıp verdiğim her nefes
Aşkın o işveli saatlerinden
Gün gelip bıkacağımızı
Nerden bilirdim ey sevgili
Nereden bilirdim
Hani sevecektik birbirimizi
Nerde gece karanlığı gözlerin
Kaybolup giderken sigaramın dumanı
Gözlerime bakamaz artık
Mehtapsız gece karanlığı gözlerin
Ellerin o yumuşak ellerin
Şimdi kim bilir kimlerin avucunda
Kimler okşuyor siyah saçlarını
Kimler öpüyor bal dudaklarını

İçtikçe kaybolan aklım
Sevdikçe karışan zihnim
Şimdi gelsen de girsen şu lanet kapıdan
Sarhoş bedenimi kaldırsan şu masadan
Bulanık gören gözlerime bakıp
Ellerini uzatsan ellerime
Hadi gidelim desen hadi gidelim
Kaldırsan masadan çıksak oradan
Bütün acılarımı bıraksam orda
Hatırlamasam o lanet günlerimi
Yine sevda dolu aşkı yaşasak
Bir daha ve bir daha
Gözlerine baksam
O yumuşak ellerinden tutsam
Saçlarını okşasam
Ve o halimizde hep kalakalsak.