Dikenden büyüyen çoçuklar gibi güldük
Kandık yorgunduk ve nazlandık
Aşkı kaç bahçede denedim ayrılıklar bitti
Hüzne kaç bahçede erdim rüyama soldu
Ölümü senle tattım güzlen gizlendi
Senden sonra hep sen ektim
Tekrarlar soldu , ayrılık zamanı sondu
Onsuz kaç gündü bu yıl bu yıl bu yıl bu yıl
Çok yalnızmış zaman su soğuttu dudaklarımı
Yazdan sonra denedim ya cesaretim yoktu ama nafile
Aşkı dillendirdim yitirilen ümitlerime döküyorum ciğerimi
Üzdüm güzün ekilen bahara döküyorum yarını
Şimdi nefes alsam göğsüm filizleniyor
Gizemli bir delilikmiş aklım, benden gizleniyor
Kayıt Tarihi : 7.2.2022 20:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Aydoğmuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/07/izdirap-14-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!