İzan-mizan Şiiri - Hasan Turgut

Kalû beladan beri , unutmuş olamazsın.
Hatırlamak istersen, verdiğin sözde ara.
Sen çaresiz degilsin, sen mahzun kalamazsın
Yalniz kaldım diyorsan ...kendin sorgulasana

Unutmuşsun besbelli , dünyalığa kanarak.
Bir nefeslik sureti , baki kalir sanarak
Nefsin kibir dağında, inmeyerek, donarak
Yürek neden buz keser ..kendin sorgulasana

Vekilini (sav) gönderdi , örnek alın diyerek
Zülcelali indirdi, rehber kılın diyerek
Bir gün var sorulacak, nerde malın diyerek.
Kurtarmayacak mülkün...kendin sorgulasana.

Aldiğın her nefesin, bedeli var bilesin.
Bu dünyada dert tasa, kederle cilemisin
Rab razi olsun senden , iki cihan gülesin
Çehren asık kalp darda...kendin sorgulasana

Yalan olur destanlar, yalan olur fikirler.
Zenginliği icinde , kalmış onca fakirler
Seccadeni süslesin, salavatlar zikirler.
Yüzün kara ruh ezik..kendin sorgulasana

Yaşadin tulu turlu fenaligi gafleti
Huy edinmedin hic temizligi saffeti
Yasiyorsun ezayi onca butun kulfetl
Hayatin anlami yok..kdndin sorgulasana

Bin bir zorluk icinde rast gitmiyor islerin
Sikintidan sinirden sikiliyor dislerin
Zaman akip gidiyor cekilecek fislerin
Ne arami yasadin..kendin sorgulasana

Düsmüssun dunyaligin bilinmeyen agina
Cekiyor gunden gune seni batakligina
Bineceksin illaki imamin kayigina
Azik neler gidecek..kendin sorgulasa

Mevkin oyle bir yerki derinligi darligi
Bilinmiyor aslinda dunyadayken varligi
Kuran ayetleriyle ya göz dagini
Tikalysa kulaklar kendin sorgulasana

Yollugunu hazirla gafil vakit dolmadan
Hayatinda omurden yapraklarin solmadan
Ölumu oldur nefste alevlerde yanmadan
nasil nicin diyorsan..kendin sorgulasana