İzahtan Vareste Şiiri - Yunus Temiz 2

Tutunurum şimdi bir falezin tırnaklarına
Dilimde bezirganları çağıran eski bir türküyle
El etsem kurşun gazeli gözlerine duyulur mu
Bilemem?
İtiraflarımız nasırlaşır kalbimiz de eğerlenir bir çerçevede,
Yitik bir parıltı iken güneşte gülüşünün inkılabı
Gece doğurgan yalnızlıklara doyamıyordu
Hangi sersem bahaneleri siper ettiysem kaderime
Bir burcu tütsüyle kışları getirirsin ufka bakarken
Buruşuyor bir takvim daha
senle tesadüf etmeyen doğrular doğrulamadan.
Tutunurken bir hiçlik noktasına tembel politikalarla
Gölgeni aydınlatmayan köhne yarınlar yolumu parsellemiş
Yastığım okyanus bulutu yüzümü yutarken
Tut duaya kaldır geceyi! aklımı nadasa yatıran öznenle
Bir yağmur sonrası ,bir savaş sonrası, bir kabus sonrası...