İzafiyet Şiiri - Ben Benden İçeri

Bir şeyler yazmak lazım,
Bu fırtına gecelerde,
Yar gitmiş, hayal bitmiş ardından.
Ben biçare, kalem naçar,
Tek kelime kımıldamaz yerinden.
Hece naçar, uyak naçar dil naçar,
Biliyorum, bir ses içimde çığlık çığlığa,
Düğümlenip kalmış, kördüğüm boğazımda,
En tenha zamanlarda
Böyle yalnız kalmadım.
Yürekten bir çıkınca,
Eksi sonsuz kalıyor.
O müzavi evrende,
Toz pembe, düğün dernek.
Buraya aksediyor,
Bir hüzün, bin eziyet.
Teoremler,
Postulatlar,
Hepsi yalan, hepsi ret.
Tek gerçek var geride...
Acı ve izafiyet.