İzac Rabin’le Gandi Şiiri - Kazım Karagöz

Kim ki bir milyon lira ister yarışmasında,
Bir yarışmacı vardı spiker karşısında.

Tereddütsüz cevabı çok hızlı veriyordu
Çok fazla bilgiliydi ki sona gidiyordu.

Derken bir soru geldi Nobel ile ilgili,
Hiç bilmez olur muydu? Ne kadar da bilgili.

Bil bakalım acaba altta yazılanlardan
Hangisi almamıştır devlet başkanlarından.

İzac, Rabin, Clinton, Gandi, Obama şıklar,
Acaba hangisiydi? Yandı söndü ışıklar!

Gandi kesin almıştır der gibiydi o sanki,
Rabin mi? Obama mı? Der gibiydi o sanki.

Garanti olsun diye yüzde elliye girdi,
Tek iki şıka indi İzac Rabinle, Gandi.

Adam hiç tereddütsüz İzac Rabin’i yaktı,
Emin misin? Deyince, ne demek gibi baktı.

Büyük bir para idi an meselesiydi artık,
Gerisi formalite beklemesiydi artık!

Fakat yanlış düdüğü ötüverince birden,
Adamın cin başına çıkıverince birden,

İnanmadı cevaba bu kadar olamazdı,
Bir tek Gandi’den başka hiçbiri alamazdı! ..

Kızdı kükredi birden, böyle şey olur muydu?
Gandi gibi bir adam… Bu da sorulur muydu?

Demek ki işte böyle Gandi savaşçı imiş,
Demek ki bu adamlar ne çok “barışçı” imiş?

Baktım güldüm haline ne çok afallamıştı,
Kim kime ne veriyor hala anlamamıştı...

Edi ile büdü nün tezgahı bunlar oğlum,
Kurtların dünyası bu kuzuya çok dar oğlum!

İşte aslanım seni böyle afallatırlar,
Kurtlar Nobel verirse daha çok şaşırtırlar...

Kurtlar olur barışçı, kuzularsa savaşçı,
Böyle bakar kalırsın sen sayın yarışmacı...

Nobel’e inanırsan soy bile kırar kuzu,
Daha çok şaşırırsın anlamazsan soysuzu! ..