İz Düşüm Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

İZDÜŞÜM

Ey! Maral bakıştan sızan bulanık ışıltı
Ey! İmtiyazsız kalbin zirve çığlığı

Yeter artık!
Gözlerime mil çekili
Kulaklarım sağır
Artık yeter!

Aynılık tekelinde varlık
Hep mi perişanlık?
Hep mi zifiri karanlık?

Gözdesiz tutkunun sessiz nefesi
Değil yankısında ölümün sesi
İçilen olur
Ah! Yüzleşilen korkunun ab-ı zehir nehiri

Kaç kez yıkanmışsındır
Kaç kez suretin aslına takas

Müsamahalı tecrid kapısında volta atar
Nutku kuru
Haresi elzem yayan umutlar

Kof dünlerin zılgıt çeken teranesi
Usda saklanan son zula
Ağır ağır azad hükmü kılar cana

Kalp gözü seğirir hasret yılgınlığından
Seymen eza eli
Firûze renkli yarınlar boğazında

Çoğul acıların esneyen sabahlarında
Kırılgan düş yangınları külü edasıyla
Mavzer sıcağı düşmüş bağrında
Merhaba dersin merhaba
Anka soyuna yazıldığın ana
Ağız dolusu beddualarla

Kara kar düşümü kışın ayazında
Kar akar da közünden bezgin yüreğe
Soğutmaz soğutamaz
Çatalında biriken volkan olur
Damlar lav lav damarına...

Harında ateşin
Narında sevişin
Sığınsan da acıyan yanından
Susuzluğu bitmez kanına
Mühür beratı gibi
Süveyda kanar ha kanar
Ebede sürer gider
Yazgının kırmızı çizgisi...

Sevilen yalan...
İzdüşümünde!
Olur gerçek talan
Hakettiği mertebede nefret
Halâ son nefes vermez
Can çekişir sevda
Ötenaziyeyse güç yetmez...
Düşünceye düşünce utanırsın
Vicdanın kör olsun gözü...

03/11/2009