İz bıraktı Şiiri - Süleyman Vardar

Kokladığım ilk çiçekti
Sımsıcak bir haz bıraktı
Yaşadığım tek gerçekti
Ümitleri az bıraktı

O ağlardı ben gülerdim
O çalardı ben söylerdim
Her gece gönül eylerdim
Kırılmış bir saz bıraktı

İz bıraktı iz bıraktı
Zorla sevdi tez bıraktı
Sisli gurbet yollarında
İki yaşlı göz bıraktı

Döneceğim diye gitti
Kutsal yemin söz bıraktı
Sevdiğime pişman etti
Ayrılıkla naz bıraktı

Sevişirken gözlerimiz
Titreşirken ellerimiz
Birleşirken tenlerimiz
Dudağımda tuz bıraktı

Hasret kalbim bak gülmeye
Başlasada teklemeye
Yemin ettim beklemeye
Bu sevdayı farz bıraktı

İz bıraktı iz bıraktı
Yüreğimde köz bıraktı
Ben onsuz nasıl yaşarım
Hayatımda toz bıraktı