Ebu Bekir ve Ömer,
Osman ile Aliler.
Dünyada iz bıraktı,
Giderken son peygamber.
Kıblegahım Kabede,
Uhut ile Bedirde.
İzim kalsın istedim,
O mübarek beldede.
Safa ile Mervede,
Bir de Müzdelifede.
İz bırakmak isterdim,
Mekkede Medinede.
Yaşasam da dünyada,
Asıl hayat ukbada.
İzim kalsın isterdim,
Arafatta Minada.
Kimseyi incitmedim,
Herkesi dost belledim.
Ben gidince arkamda,
İzim kalsın istedim.
Dönüp baktım maziye,
İzim kalmış mı diye.
Şayet elimde olsa,
Dönerdim ben geriye.
Kayıt Tarihi : 5.11.2010 08:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bu dünyaya gelmek varsa, gitmek de var. önemli olan giderken arkada güzel izler bırakabilmektir.
ŞİİRLERDE HESABINI GÖRÜR
İYİ Kİ ŞİİR VAR
İYİ Kİ ŞAİR VAR
Cenab-ı Allah hepimizin gönlüne göre versin inşa Allah...
Gönlünüze Sağlık...
şaire saygıalar
Şiirin özü hikayesinde saklı ... Kaleminiz daim olsun
Sayın UYSAL ... Saygılarımla
İzim kalmış mı diye.
Şayet elimde olsa,
Dönerdim ben geriye.
Anlamlı ve güzeldi.
Tebriklerim ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (20)