İz bırakmak Şiiri - Mustafa Parlak

Kimi kumsala iz bıraktı,
Kimi ağaca, kimi aya
Kimi göğsünü siper etti
Akıp giden zamana
Kimi devrim yaptı,
Kimi fetih, kimi sanat
Dik başlarını kaldırdılar mevcut düzene inat

Hepsi bir babanın oğluydu,
Belki ilk, belki sonuncuydu
Hiç düşünmediler yarını,
Doğan güneş, ebed, umutluydu.

Dolu dizgin mahmuzlarken hepsi deli taylarını
Ahırlara bağladılar babalarının akıllı atlarını
Biliyorlardı ki kılıç büyükse kınına sığmaz
Oğul dediğin baba ardına saklanmaz
Baba adı ile çağrılana biz de ad konmaz.

Kimine tactı giydirilen, kimine bilgelik hırkası
Çâpı kadardı herkesin geçmişte hakkı
Kim ne kadar verdiyse, o kadar hak aldı
Kader; kimine ölümsüzlük adına taktı tacı
Çoğunun başına ise çok gördü bir taşı