Biz insanlar büyüdük,
Kirlettik kendimizi.
Bize verilen değerleri.
Bu dünyaya iz bırakmak isteriz,
Sanki bıraktıklarımız kötüymüş,
Yetmiyormuş gibi.
Dahası nedir fazlası neki.
Bir bebeğin doğuşu
Yetmez mi.
Aldığımız nefes,
Atan kalp
Paylaşmak ne olağanüstü bir duygu.
İyliği saklamak.
Bir bebeği koklamak
Yüzde en güzel gülümseme,
Kime yakışmazki.
Emdiği her damla süt,
Helalinden mi.
Sakınma artık iz bırakan
Bu saadet yetmez mi.
Ben küçüktüm büyüdüm.
Sen küçüktün büyüdün.
Budur işte elimizde kalan
Yaptığın iyiliği taşımak,
Hamallık at gitsin,
Bilen biliyor işte Kudretiyle....
Kayıt Tarihi : 8.3.2011 01:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)