Sen yürürken arkanda iz bırakırdı
Toprağı öpen sevdan
İçimde uyanırdın
Bahar rüzgarlarına karışan kokunla,
Sen kalbini sunardın bana
Gözlerini ikram ettiğin ahudan
Ayaklarını öperdi gölgeler
Gelincik tarlalarını istila eden
Kelebek rüyalarında.
Sonsuzluk içinde sana koşan
Yüreğimin sesinden dinle beni
Yıldızlar boşalır gözlerinden
Kül rengi gecenin çınlayan sesine
Ah eğilip sen beni
Aşkın turuncu renginden dinlesene.
Ve sen,anlatılmaz bir sevdanın
Damla damla yadısın
Aşkın en kederli yerinden
Baki duygular boşalır sana,
Avuçlarımda ateşle yürürüm
Bu sevdanın kızıl saçlarına.
İz bırakırdı kumsallarda
Şekillenen yalancı sevdalar,
Güz akşamları ben ağlardım
Ve kalbimi döverdi
Adını kumsaldan silen çılgın dalgalar.
Sana uzaklardan el salladım ey aşk
Yaprakların hatırını sormadığım gecelerde
Güz gülleri hükmünde yalnızlık açardı
Seni içime çeken aşkın hayalinde
Fani bir bulut gibi başımda dalgalanır
Bu aşkın verem geceleri
Sen hayata iz bırakarak yürürdün
Kalbini acıtırken aşkın hicran heceleri.
AKÇAY - MAYIS /2008
İbrahim YılmazKayıt Tarihi : 9.5.2008 22:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yaprakların hatırını sormadığım gecelerde
güz gülleri hükmünde yalnızlık açardı
seni içime çeken aşkın hayalinde
fani bir bulut gibi başımda dalgalanır
bu aşkın verem geceleri
sen hayata iz bırakarak yürürdün
gamzelerini örten siyah zülfün renginde.
Tebrikler Üstad!
Hakiki aşka eresin. Selam ve saygılar...
TÜM YORUMLAR (64)