İz Bırakan Yolculuk* Şiiri - Bayram Tunca

Bahardan kalma bir gün vardı
Güneş, gurub etmek üzereydi
Güneş akisleri dans etmekteydi
Bineceği gemi kakmak üzereydi

Seyahati, Kadıköy-Eminönü arası
Dedi, açlığı yatıştırır ekmek arası
Cebinde vardı birkaç kuruş parası
Hesap tutmadı yine kanadı yarası

Kıyamadı vermeye ekmek arasına
Bir kez daha tuz bastı o yarasına
Simidi tercih etti, ekmek arasına
Oturdu vapurun arka güvertesine

Martıların sesine karışıyor bir ses
Çıtır/çıtır-sıcak/sıcak alsın herkes
Kimi karada, kimi havada kapacak
Bitti bitecek, birazdan kalmayacak

Son güneş banyosunu yapmış kuşlar
Kıyıda tek düzen olmuş karabataklar
Yolcu vapuruna eşlik ediyor martılar
Paylaşıyor azığını martılarla insanlar

Görüp duyunca, martıların çığlıklarını
O da verdi martılara elindeki simidini
Tercih etti açlığını, kuşların sevincine
Aynısını siz de yapardınız kanaatince

Bilmezdi onların bu denli simit sevdiğini
Martılar halleriyle söylediler sevdiklerini
Görmeliydiniz havadaki simit kapışlarını
Şaşar kalırdınız semada pike yapışlarını

Kısa yolculuk bellekte silinmez iz bıraktı
Sevinç gözyaşlarım mavi deryaya karıştı
Temennim bu hazzı tatsın tüm dostlarım
Mutlu olsun her daim kuşlarım/dostlarım

08.02.2004-18.02