yalandan oyun
hüzünden şarkı
öte yüzünden gördüm resmini
aralığını öte yüzünden
büyüttüğüm adını fısıldıyorum
yasını tutuyorum çocukluğunun
ahhh, masal olsaydın
bir efsane
soluğum dokunsaydı gözbebeğine
görseydin içimde açan sepyayı
elimden tut anarhy
düşüyorum
yalnızlığına
sensizliğine göçüyorum
Kayıt Tarihi : 23.12.2007 15:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kalbinden başka yeri olmayan vurulacak
Vuruş değil de vuruluş kilidi kırdıysa
Kendi sorgusu yüzünden ayağa kalkıyor insan
Arıyor. Yusuf bir ayna mıdır acaba?
Çetrefil, kuşku dolu, yadırgı
Ne kadar kendi oldu insan
O kadar başka.
ismet özel
TÜM YORUMLAR (1)