İz...
kalbinden sarkan acılı kan pıhtısı
kopamayacak kadar sağlam
çürüyecek kadar eski
gökyüzü sığınağıdır gözlerin
çirkine tok...
kendi ruhunu avutmak kadar sıradan ne olabilir
ne olabilir ki insanı ayrı kılan
arama!
hepimiz bir olmasak
ve ellerimiz aynı günaha bulaşmasa
burda işimiz ne
ademden ve havvadan koptuk biz
yinede kalp kalptir
ister süveyda olsun üzerinde
ya da talan olmamış gül bahçesi
üşenme
ve utanma
sev
kuru ve eski bir kan pıhtısına bile dünse sevi
01.01.2000
BURSA
Kayıt Tarihi : 28.7.2006 11:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!