İz Şiiri - Safa Emre Çetin

Gün batımı biraz kızıllaşınca,
Dik başlar git gide ağırlaşınca,
Kışın saatler tam beşi vurunca,
Ölür içimde bir faili meçhul.

Ümidimin rengi olur muamma,
Kanat çırpar yalnızlığma bir Anka,
Her günün sonunda aynı macera;
Ölür içimde bir faili meçhul.

Aynalar, yüzümde gülücük kollar !
Serçeler balkonuma hep tek konar,
Bir olmaz, ömrümü olmaza boyar,
Ölür içimde bir faili meçhul.

Sımsıkı tutunmak hayata: Nasıl ?
Yürek pare pare ve eller nasır !
Söyleyin, nedir şu saadetteki sır ?
Ölür içimde bir faili meçhul.

Hasta yatağında son günü gülün,
Solgun iştahların menzili gönlüm,
Uçacak yeri mi kaldı sînemde külün..?
Ölür içimde bir faili meçhul.

Safa Emre Çetin// 22 o8 o12