Ve bıraktım zamanı avuçlarımdan..
**
Kendine esir bir kadının zincirlerini kıracak kadar cesurdunuz oysa..
Vurulan her kılıç darbesi aşk’ı kanatsa da, bilirim bayım öldürmezdiniz, öpmeden son defa..
Yüreğimde gözlerinin izi var sevgili..
Ağlayışım içimedir hep hangi yana baksam..
Git gide derinleşir uçurumlar gözlerimde..
Herşey biraz daha yüklemleşir sonra..
Ben bu kadar meyilliyken yalnızlığa aşk yitirir artık anlamını tüm mısralarda..
Hani dedim ya..
Gözlerinin izi kalmışken hala,
Kör ve dilsiz sarılırım içimde büyüyen yalnızlığa..
Kayıt Tarihi : 24.11.2009 21:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeynep Ergün](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/24/iz-137.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!