İz Şiiri - Gönül Bıkım

Kayboluşun gizli izleri
Sürülür titrek gölgelere
Bir esrar perdesi
Çekilir sevgilere

Gözlerin kaçırıldığı
Yüreklerin yağmalandığı
Bir savaş alanıdır hayat
Sonu sonsuz olan

Hayalet bir yaşamın
İçi boş düşleriydi yaşanan
Peşinden sürükleyip götüren
Sürüklediğini öldüren

Kapıldık ölümlerin izine
Sonuçlarını bile bile
Yıkık dünyalarda yalnızların
Sahne aldığı seyircisiz bir dram oldu yaşam

Sırlara kıdem basan
Derin izlerdi aranan
O izler ki yaraları sancılı
Sevgilerle, nefretleri sonsuz yapan

Derinliklerin dibini boylayan
Acılar basardı dünyayı
Gözyaşları çıkardı saklandığı yerden
Döve döve götürürlerdi diğer izlerin yanına

İnleyişlerin arasından
Sıyrılıp kaçmaya çalışırken
Yakalanıveren bir hüzündü
İzlerin peşine takılmak

Ağlamaklı başlayıp
Gözü açık gittiğimiz
Bu anlamı silinmiş kürede
Biz her mevsim koştuk arananların ardından

Yasak meyvelerin tadıyla
Sulara gömüldü aşklar
Biz ise hazineler peşinde
Sararttık zamanın yapraklarını

Gönül perdeleri kalksın artık
Su yüzüne çıksın saklanan ne varsa
Koşmayalım artık bir şeylerin ardından
İzlerin yükü kalksın yürek omuzlarından...

Gönül BIKIM