Başındaki ak güvercine kurbanım anne
Koy ver beni…
Babam yaban otlara kattı
Yüzümde Arnavut kaldırımları
Ayak izi biriktiriyorum.
Boynuma dökülüyor fesleğenler…
İçimdeki buzdan kalelerde gölgeler
Gözlerimde boğuluyor deniz
Depremleri kutsadım.
Gecenin her yerine delik açtım
Ölemiyorum anne…
Sürüldüm
Sevgisiz sokaklara
Genç bir türkü söylemek istedim
İnsandan arta kalan kırık cümlelerdeyim…
Yosunlara dalınca
İyot tadında ağzım burkuluyor,
Aşkın büyülü sözleriyle
Uyumak istiyorum…
Sevgilim vursa beni
Son gördüğüm gözleri olsa…
Dünya bana dar
Sen koy verme beni…
27.04.2006
Kayıt Tarihi : 18.12.2006 19:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şair Yosun](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/18/iyot-tadi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!