İyot Kokularından Uzak Sabahları Şiiri

Osman Karadağ 1

ŞİİR

TAKİPÇİ

İyot Kokularından Uzak Sabahları

Bir gün balık, Bir gün ormanda mantar toplarken, Bir yeşil ördeğin peşinden günlerce koşarken, Dere, tepe, bataklık dinlemeden... Özgürken yüreğim... Bir yere bağlanıp kalmaktan korkarken, Çoğu zamanları... Evlenip çoluk çocuğa karışıp ta: Esiri olmak geçim derdinin. Kalakalmak tek bir şehirde... Denizden uzak... Ormandan uzak... Ufuklardan uzak... İyot kokularından uzak sabahları. Ve şimdide Alışmak, kanıksamak bu şehri... Bağlanmak hiç gitmemecesine, Ağaçsız da... Denizsiz de... Ufuksuz da olsa, Kömür kokularıyla bile... Önce memleketim gelir aklıma, Denizi özledikçe. Sonra İstanbul. Ah İstanbul! nerden düşer fikrime Hiç hesapsız.. Özgür yüreğim. Özgür yanım... Kırılan bir cam gibi. Hala parçalanır içimde 05.01.2009

Tamamını Oku

Nurhan Özgel 20.05.2012 - 02:03
Ah bu gitmeler olmasa hep var zorunluluklar, gitmek isteyip de kalmak zorunda olmaklar, özlemi iyot kokularını imge ve düşlerle sarıp sarmalayıp dizelere dökmek de olmasa nasıl dayanılırdı ki uzak yolculuklara. Teşekkür ve saygılar içten, buruk bir o kadar da akıcı dizelere.
0

0
Cevap Yaz

Bülent Aydınel 19.05.2012 - 01:04
Özgür yüreğim.
Özgür yanım...
Kırılan bir cam gibi.
Hala parçalanır içimde

İÇİNDE ÖZGÜRLÜK GEÇEN HER ŞEY GİBİ,ACIYARAK VE ACITARAK GEÇER ANLAR...SAYGILAR SAYIN ŞAİR.
0

0
Cevap Yaz

Mujdat Bilgin 19.05.2012 - 01:01
Bir yanı sıla, diğer yanı Istanbul; iki yanı da dert sevda...

Ne güzel anlatmış şair.

Kutluyorum sayın Karadağ.
+
0

0
Cevap Yaz