İyiyim diyorum; çünkü derdim derdi değil biliyorum...
Dönüp dolaşıp yine kendi sırtına yaslanırsın...
Beni hep yüzeysel insanlar yordu...
İnsan, birkaç kişinin yüreğinde yaşamaya devam eder; gerisi hep ölü olarak hatırlar...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta