Neye hapis olduğumu bilmeden
Tüm benliğimi kapattım.
Yine suskun.. yine yorgun..
Kirpikler de isyan.. yine.
Adım adım...gözlerimde Adın
Tek bildiğim;
Gecenin gözlerinden kaçıp;
Gündüzün yaralarına sığınmak.
Yine...
Iğıl ığıl kanıyor,acıyor içim.
Her adımım Özlem.
Öylesine sensiz, öylesine bizsiz..
Öylesine kimsesiz.
Sessiz sensiz kimsesiz hayat.
Dualar utanç içinde
İçimden dökülen yangın..
Görmüyor gözlerim, duymuyor kulaklarım.
Saatler bilmiyor...
Okunmuyor adın.
Kör oldu zaman...
Nerede ellerin..? ...Nerede gözlerin..?
İçime düşüyor.
Nerede nerelerde sözlerin..?
Geçtiğim yolları sensiz geçmekten,
Yollara seni saklamaktan,
Eğilmekten hüzünlerime
Vurgun gönlüm..
Öylesine sensiz…öylesine bizsiz..
Öylesine kimsesiz...sensizlikte
Nöbetlerde..
Hayır…Hayır..
Akşamın gelişini seyret sessizce
Sadece...dokunma.
Unutturamazsın..yağsın bu yağmur.
Kayıt Tarihi : 7.1.2016 19:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pervin Özkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/01/07/iyiyim-ben-boyle.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)