İyiyim Ben Şiiri - Burçin Çelik

seni sevmenin tatlı zorluğundan yazıyorum bunları sana,
sigara kokusu sinmiş bütün üstüme. ellerim titriyor,
sevdiğim adamın kan lekesi var yüreğimde , Fazla yüksek sesler duyuyor kulaklarım,
çok fazla yüksek sesler.
aynalara kırgınım fazlaca.
eşgalimden tiksiniyorum sanki.
en fazla ellerime kızgınım,
yorulmuyorlar duvarları yumruklamaktan. kafamın içinde dönen bin bir tilkiyi öldürmekten de yoruldum,
ben artık tek bir cinayet işlemek istemiyorum. Sanırım aklımı kaçırıyorum…

Geceleri pencere kenarında dışarıyı izliyorum. bahçede acı çığlık atan beyaz elbiseli çocuklar var, çok korkuyorum.
annem kalk yatağına yat deyip zorla yatağıma gönderiyor beni.
anne ben vallahi iyiyim diyorum,
odasına geçip gizli gizli ağlıyor sürekli. hiç anlamıyorum.
gece ağrılarım iyice arttı bu aralar. ilkokuldayken yan sıramda oturan çocuk dişlerini sıkarak kullanırdı silgisini.
Ufacık elleriyle sıradaki kağıt yırtılana kadar silmeye çalışırdı.
neden şu an onu düşünüyorum bilmiyorum sanırım aklımı kaçırıyorum…

Son zamanlarda en çok Allah’la konuşuyorum. Söyle bana diyorum:
“Kurban olduğum, ne olur söyle.
Kulunla bir derdin varsa bir şekilde bana söyle.
Canımı yakarak, beni böyle yıpratarak alma benden intikamını.
Bana bir bak diyorum Rabbim,
Benim etim ne, benim budum ne.
Ama mutlaka konuş benimle..
Yoksa şu yaşımda alkolik olup, ‘hoca bana kafayı taktı ya’ diyen bir günahkar olacağım Biraz konuşalım,
Huzur dediğim ne varsa omuzlarımda yük oldular benim
Kaldıramıyorum Allahım
Sanırım aklımı kaçırıyorum…

hastanenin morgu gibi kokmaya başladı ellerim.
ellerimi tutan sen olsaydın acaba devam eder miydi böyle kötü kokmaya? bilmiyorum.
bu sinirlerimi yıpratan dünyada tek başıma sıkışıp kalmışım sanki.
zerre uyku uyuyamıyorum.
dün gece anneme ‘gözaltlarım mosmor oldu bak, beni neden gözaltına almıyor polisler?’ diye sordum
yine odasına geçip ağladı.
annem neden hep ağlıyor.
ben hiç ağlamıyorum …
susmaz biraz daha yazmaya devam ederdim de, sanırım aklımı kaçırıyorum.
Ben aklımı kaçırıyorum.
aklımı kaçırıyorum.

Dizimdeki yarayı arıyor gözlerim çocukluğumun nişanesi o dizimdeki yara sanki yüreğimde açılmışta kabuk tutmasını bekliyorum.
Bilyelerim , sapanım, oyuncaklarım avutsun beni istiyorum senin avutamadığın bu hırçın beni onlarla dizginlemek istiyorum,
Şehrin uzak bir köşesinde annem ağlıyor , ben seni ararken bahçede çığlık atan o beyaz elbiseli çocuklarin arasında yine bi köşede annem ağlıyordu...
Maksadım seni saklambaç oyununda sobelemek masum zamanlarımda seni saklandığın yerde bulup çıkarmak bir gece masalı dinler gibi...
Mavi gibi seviyorum seni
Sen bana bakma
Ben senden aklımı kaçırıyorum..

Burçin Çelik & Gökan Ateş