Rüzgarla kokunu yolla
Burada dağlar, caddeler yemyeşil
Odama güzel kokulu çiçeklerde aldım
Ama buralar cennet kokmuyor ki Annem
Korktuğum yağmurlu ve yalnız gecelerde
ben hep seninle uyudum
Gökyüzü ile örtün geceleri üstümü
Bilirim ben mutsuz iken uyuyamazdın Annem
Büyüdükçe kirlendim
Yüreğim kirlendi,ellerim kirlendi
Ellerimi yine sen yıkar mısın
Bilirim hala bebeğinim ya Annem
Bana yine masal anlat
Senden sonra çok masallar dinledim
Bilerek İnandım bir kısmına onların
Ama seninkilere ihtiyacım var Annem
Hayal kuralım yine senle tertemiz
Başkalarıyla da kurdum ama yine
Onlardı kurduklarımızı yıkanlar
Bana hayal kurmayı yeniden öğret Annem
Bana ilk şiirimi yazdıran
Cennet kokulu kadın
Yorgunum,küskünüm,kırgınım da fazlaca
Yaralarım kanıyor ara ara
Kırıyorlar acımadan kalbimi
Anlayacağın fazlaca yordu bu hayat beni
Yandım,yanıldım,yanlışlarda yaptım
Ama sen varsın ya
İYİYİM ANNEM
Kayıt Tarihi : 10.5.2014 14:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!