İyisini sen bilirsin ilâhi
Derdini verdin işbu çarede kaldı
Arşamana çıktı insanın ahı
Yarattığın kullar arada kaldı
Evlat günü görmez oldu fukara
Bu çökeğe çökerenler çıkara
İtibar kalmadı avrattan ere
Külli ikram izzet parada kaldı
Tamah galip oldu kaylolmaz aza
Galiba bu işler mustahak bize
Ok pıtasın vurmaz kal düştü öze
Gitti özü sağlar kur ' ada kaldı
İnsan taaccüpte kaldı bu ne hal?
Her tarafa bir od düştü yandı kul
Elinde Zülfikâr altında Düldül
Tanrı'nın aslanı nerede kaldı?
Hamza'yı Pehlivan ve Pattal olsa
Mevlâm izin verse ol Mehti gelse
Mazlumu zalim'in elinden alsa
İBRAHİM der umut orada kaldı.
Derleyen: Arif Baş
Kul İbrahimKayıt Tarihi : 8.4.2015 11:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!