Rüzgar ellerimden tutmalı,alıp götürmeli beni sana.
Belki o zaman bu savrulmuşluğum bu deliliğim bitecek..
Görüyorsun ya ayak uyduramıyorum ayrılığın hızına.
Her gidişinde ben biraz daha sana dönüyorum..sona yaklaşıyorum.
Gidişlerin beni sana zorluyor bilmiyorsun.
Bugünü dünden ayırdım.
İnançsızlara varlığımı ispat edercesine,denizi yarar gibi yardım geçtim.
Geleceğide sur'a üfler gibi üfledim..
Uzaklara gitti.
Şimdi ne dünüm var ne bugünüm ne yarınım.
Zamansız sana kalmışım..
Kanmalarımın arefesinde.
Hayatında biri varmış yokmuş.
Bu masal burada bitmeliyken anadan üryan yeniden doğmuş
Gökten 3 elma düşmüş biri sana
biri bana biri de sevdana.
Zehirliymiş,anlamamış ısırmışım.
Kabuğu midemi yakmış
Yutmuşum yüreğim sızlamış
Çıkaramıyorum artık içimden atamıyorum bu zehri.
Adem elmayı ısırdığında başka bir meyvada yokmuymuş pan-zehri?
Midem bulanıyor başım dönüyor
soğuk soğuk terliyorum
Ellerim titriyor
unutmalısın yoksa öleceksin diyorlar
gülüyorum
katıla katıla gülüyorum..
Sızı kan hayat yara...
Sen..
Hepsi sana çıkıyor.
Korkuyorum büsbütün ürperiyorum
Nefes..
sebebi sen
Değerlilik
Terazi?
Denge...?
Sen..
Sahi sen.!
Yaşamaya değer misin?
Kayıt Tarihi : 7.11.2009 20:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!