İyimserim Şiiri - Kerim Yavuz

Sadece adını duydum karamsarlığın,
Perde çekmedim yüreğime sevgiden yana.
Acılara posta koydum,
Adamdan saymadım yılgınlığı.
Meydan okudum karanlıklara,
Gönlümdeki ışığı Güneş bilerek.
Umudumu kırmadım incitmedim yüreğimi.
Yenilmedim kaderime büktürmedim bileğimi.
Rehber ettim sevgiyi pusulasız yollarda.
Nefesimi rüzgar ettim,
İndirmedim yelkenimi okyanuslar da.

Yerlere sermedim gururumu,
Pervane olmadım kendini beğenmişlere.
Ben beni yaşadım,
İtibar etmedim şatafatlı günlere.
Neden, niçin diye sorgulamadım kaderi.
Sitem etmedim kimseye.

Yüreğimle ödedim her günün bedelini.
Aldığım her nefesin kıymetini bildim,
Ziyan etmedim saatlerimi.
Nasıl baktıysam öyle gördüm hayatı.
Kışı bahar, gölü deniz,
Biri bin ettim düşüncelerimde.
Zifiri karanlıklarda bile
Söz etmedim umutsuzluktan.
Sakladım hayatın sıcaklığını avuçlarımda.
Isınmasını bildim karlı yollarda.
Yaratılan ne varsa tanrıdan yana hepsini sevdim.
Karaladım karamsarlığı ben iyimserim.