Hayali çizgilerde coşup taştım,
Bulamadım mutluluğu,
Koparamadım dalından hayat portakalını,
Tadamadım şu dünyanın tadılası yönünü.
Hayal penceremde seslenip durdu çocuk sesi ağıtlar,
Ağlayamadım bir ananın böğründe,
Pencereme taş atıp kırdılar,
Taş kesildim,
Paramparça oldum,
Ama çıkamadım o evden sinirli bir şekilde.
Baktım uçuşmuş soluyordu bazı kelimeler,
İnsanlar bir-bir kaçışıyor;
Ben de bıraktım arkalarından koşmayı...
O evden hiç çıkmadım,
Her şey yine kötü,
Herkes yine aynıydı diye; bu sefer acı çekmemek istedim,
Evden çıkarsam bir şey değişmeyecekti biliyordum.
Kayıt Tarihi : 3.1.2018 14:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hayal penceremde seslenip durdu çocuk sesi ağıtlar
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!