iyilik Ve Kötülük Şiiri - Fazilet Özcan

iyilik Ve Kötülük

Bir toprağa atılan tohumlar gibi
Tane tane ve tertemiz
Atıldık dünya denilen yere
Büyüdük yavaş yavaş
Ayetler tercüman oldu
Yaptığımız secimlere..

Kötülük kol geziyor
Sermek için insanlığı yere
Ve biz peşinden gidiyoruz
Kardesce yaşamak yerine
Bir ödül veriyoruz
Şeytanın eline
Ve kuruyup gidiyoruz...
Hiç yesermeden.....

İyilik vardı hep
Gönüllerde yaşadı hep
İnsanla birlikte
Ah kalbine bakmayı
Bir bilebilse insan...

Atılan tohumlar gibiydik
Dünyaya..
Kimimiz sevgiyle Yeşerdi
Kimi barışla güçlendi
Kimi güvenle yaşattı
Kimimiz şefkatle büyüdü
Kimimiz sevgi ile yaşattı...

Tohumun delip çıktığı gibi
Çıktı kötülüğün arasından
Çıkarak büyüdü
Gönülden
Gönüllere.....

Fazilet Özcan
Kayıt Tarihi : 13.12.2015 17:53:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Fazilet Özcan