İyilik Temennisi Şiiri - Zafer Türkcan

Bazen kara çaydanlıgın içinde bulurum,
Yaşamın tadını.
Zamanında demlenir, yudumunda alırım
Lezzetin nefesini.

Gün gurubunda kosarım hayallerimle uzaklara,
Mutlulugu kucaklarım.
Bulutlarla yorulurum, sukûnet edasında.
Yagmur sicimleriyle dinlenirim, sıpırtı sedasında.
Ve; saflıgı, paklıgı içerim tüm bedenime,
Topragın yagmurla kokan sevdasında.

Ve hep benligmde bulurum dogruyu, dürüstü,
Hayatın selinde savrulurum,
Bazen kayaya çarpar, bazen sahili görürüm.
Ama hep kendiligimde bulurum ideali,
Bu aslında Yaradan’ın insanlıga inayeti.
Ben-imde yaparım kıyası.
Yasamdan hayatıma hep bir kalıp oturturum.
Zaten sele düsmemiz de hep bu hakikatın nakaratı.
Hak’ın bu düzeni göstermek için tekraratı,
Ve kemale biraz daha yanastırmak için bizi,
Hep daha iyi olabilirmiyizin temennisi.

(27.08.2008/17:05)