İyilik akıp gider evimde.
Bayan İyilik, öyle hoştur ki!
Yüzüğündeki mavi ve kırmızı mücevherler tüter
Pencerelerde, aynalar
Doldurulur gülüşlerle.
Bir çocuk ağlayışından daha gerçek ne var?
Bir tavşanın iniltisi belki daha vahşidir
Fakat ruhu yoktur.
Şeker her şeyi sağaltır, böyle söyler İyilik.
Şeker gerekli bir sıvıdır,
Kristalleri küçük bir yara lapası.
İyilik, ey iyilik
Şirince toplar parçaları!
Benim Japon ipeklerim, umutsuz kelebekler,
Her an iğneye geçirilebilir, uyuşturulabilir.
Ve buraya geliyorsun, bir fincan çayla
Buğuyla sarmalanmış.
Şiirdir kan fışkırışı,
Yoktur durduruluşu.
İki çocuk uzatırsın bana, iki gül.
[1963]
Sylvia Plath (1932-1963, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 27.11.2008 02:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kindness by Sylvia Plath Kindness glides about my house. Dame Kindness, she is so nice! The blue and red jewels of her rings smoke In the windows, the mirrors Are filling with smiles. What is so real as the cry of a child? A rabbit's cry may be wilder But it has no soul. Sugar can cure everything, so Kindness says. Sugar is a necessary fluid, Its crystals a little poultice. O kindness, kindness Sweetly picking up pieces! My Japanese silks, desperate butterflies, May be pinned any minute, anesthetized. And here you come, with a cup of tea Wreathed in steam. The blood jet is poetry, There is no stopping it. You hand me two children, two roses. [1963]
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!