İyilik Şiiri - Nevzat Dağlı

İyi insan olgun olur çiğ kalmaz,
Çünkü yüreğinde pişer iyilik.
İyilik yapana hiç doyum olmaz,
Herkese bir parça düşer iyilik.

Denize atarsan balık biliyor,
Balıklar bilmezse Halik biliyor.
Kuşlara su veren oluk biliyor,
Doğaya akarken coşar iyilik.

Karşılıksız yardım eden el olur,
Güçsüzlere tutunacak kol olur;
Kimi taşıt olur, kimi yol olur,
Dağları belleri aşar iyilik.

İnsanlar üretir yukardan yağmaz,
Ne kadar artsa da hiç nazar değmez.
Sevgiyle çoğalır kabına sığmaz,
Yürekten yüreğe taşar iyilik.

İyilik insana kapılar açar,
Kötülük bacadan dışarı kaçar.
İyilik edenler kalmaz hiç naçar,
Her yerde yardıma koşar iyilik,

Kibre, istismara açık değildir,
Çıkar yönlerine kaçık değildir;
Nerede var ise küçük değildir,
Özden mayalanır şişer iyilik.

İyilik ruhları yıkar arıtır,
Topluma yararlı insan yaratır.
İyi düşünceyi beyin üretir,
İnsanın kalbinde yaşar iyilik.

Hayvana, bitkiye, cana eş olur,
İyilik yapandan yana eş olur.
Ne zaman kötülük bana eş olur,
Nevzat’ı eşlikten boşar iyilik.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat