İyilik Şiiri - Jale Kozkaman

Hüzün misafirken gözlerime
Söylenecek çok şey varken
Sessizlik çökmüşken dilime
İyi değilim
Belki içe akıtmaktandır
Gözyaşlarımı
Belki de sevmek isterken
Sevilmemektendir.
Her gün ayakkabıları
Hızla giyip sana gelmeye çalışan beni,
Durdurmaya çalışmaktandır
Belki de bu yorgunluk.
Ve böyle tonlarca duyguyu
Taşırken yüreğimde
İyi değilim.
Sevmekle sevmemek arasında
Kendi kararsızlıkları ile sevişen
Elinden kayıp gidenlerin ardından
Hep bakarken
İyi değilsin.
Belki cesaretsizliklerindi
Günaydın demeyen
İyi geceler dilemeyen.
Belki de severken tam
Yarım bırakılmaktı
Temkinli susuşların.
Özlemek duygusu sararken
Bedenin her yanını
Ellerinin arasına alıp başını
Uykun yokken bile
Uyumaya zorlarken kendini
İyi değilsin.
İpleri birbirine dolaşarak
Düşen uçurtmalar gibiydik
Birbirimize çarpa çarpa düştük.
Şimdi durmaksızın kanarken yaralarımız
İyi değiliz sevgili...